خبر حرفهای/ اغراق نیست اگر بگوییم علیرضا دبیر رئیس فعلی فدراسیون کشتی یکی از بهترین مدیران ورزشی در تاریخ ورزش ایران بوده است.
او بیش از دو دوره است که سکان ریاست فدراسیون کشتی را برعهده دارد و طی این دو دوره هر سال شاهد پیشرفت محسوس چه در بعد ساختاری و چه در بعد قهرمانی در این فدراسیون بودهایم.
اوج هنرنمایی او هم قهرمانی توامان کشتی آزاد و فرنگی ایران در مسابقات جهانی زاگرب کرواسی است که یکی از بینظیرترین نتایج و افتخارات ورزش ایران به حساب میآید.
علیرضا دبیر با توجه به روحیات و شخصیتی که طی این سالها از خود بروز داده (مثل نماز خواندن بیموقع در جلسه رسمی، پوشیدن لباسهای غیر رسمی، ادبیات لسانی منحصر به فردش با اپوزیسیون و قس علی هذا)، شاید چندان مورد توجه برخیها نباشد اما چه خوشمان بیاید، چه خوشمان نیاید، علیرضا دبیر یک مدیر همهچیز تمام است و این موارد نه چندان مهم بهانهایست برای ضربه زدن به او.
علیرضا دبیر با ساخت دو کمپ تمرینی فوق استثنایی و یک ساختمان اداری آبرومند برای فدراسیون کشتی نشان داده توجهاش فقط به قهرمانی نیست و نگاه ویژهای به زیرساختها دارد. نبود امکانات و زیرساختهایی که در گذشته همیشه بهانهایی برای نتیجه نگرفتن در آوردگاههای بینالمللی بوده.
او با کشتی طی این ۸ سال کاری کرده که کمتر رئیس فدراسیونی توانسته چنین کند. البته در این میان باید یادی کنیم از مرحوم محمدرضا یزدانیخرم که مدیریت او در ورزش بهخصوص در والیبال، کاری بوده کارستان. او والیبال را از پایه طوری ساخت که انتظارات را در جامعه همچون فوتبال و کشتی بالا برد. مرحوم یزدانیخرم و علیرضا دبیر نشان دادند در فرصت ۸ سالهای که در اختیار یک رئیس فدراسیون هست خیلی کارها میتوان انجام داد. اما متاسفانه خیلی از روسای فدراسیونها دورهشان از ۸ سال هم گذشته اما نه تنها توفیقی حاصل نشده بلکه برای ناکامیشان همچنان بهدنبال توجیه هستند. وزارت ورزش باید قوانینی وضع کند که اگر رئیس فدراسیونی نتوانست طی ۸ سال توفیق بدست بیاورد اجازه کاندیداتوری برای دوره سوم را نداشته باشد.
اما نکتهای که در مدیریت علیرضا دبیر بیشتر نمایان میشود این است که او بدون توجه به اعتبارات دولتی و بودجه مصوب وزارت ورزش و کمیته ملی المپیک که شاید حقوق سه ماه کارکنان فدراسیون هم نباشد، چنان اعتباری را به کشتی ایران در جهان داده که لالوویچ در حاشیه مسابقات جهانی کرواسی گفت؛ کشتی ایران اعتبار کشتی جهان است.
او مدیری است که این توانایی را دارد با جذب اسپانسر، پول هنگفتی به فدراسیون کشتی تزریق کند. پاداش میلیاردی او به مدالآوران مسابقات جهانی کرواسی آنقدر جالب و قابل توجه بود که در تاریخ پاداش فدراسیونها، نظیر آن یافت نمیشود.
او که بواسطه همین تواناییهایش سال گذشته نامش برای انتخابات فدراسیون فوتبال مطرح شد، شاید حالا حسرت فوتبالیها شده که چرا با تخریب و حاشیهسازی نگذاشتند به فوتبال بیاید تا اینچنین در به در به دنبال زمین فوتبال برای مسابقه نباشند.
اما نه تنها فوتبال، بلکه وزرات ورزش هم به مدیری همچون علیرضا دبیر نیاز دارد تا بلکه تحولی بزرگ را در ورزش کشور شاهد باشیم.
او که توانایی ساخت دو کمپ تمرینی در استانداردهای بینالمللی را دارد قطعا بازسازی ورزشگاه آزادی نباید چندان برایش سخت باشد. مسئولان رده بالای دولتی اگر نیمنگاهی به توانایی مدیریتی علیرضا دبیر داشته باشند قطعا روزهای درخشانی را برای ورزش کشور در عرصههای بینالمللی شاهد خواهیم بود.
نویسنده: محمد پناهیفرد
بدون نظر! اولین نفر باشید